Veel vrouwen ontdekken op een bepaald moment dat er ongewenste haartjes op hun kin verschijnen. Deze vorm van gezichtsbeharing, los van de wimpers en wenkbrauwen, wordt vaak als storend ervaren. Hoewel lichte beharing bij iedereen voorkomt, lijkt deze bij veel vrouwen pas op latere leeftijd merkbaar te worden. De oorzaak ligt grotendeels bij hormonale veranderingen die optreden tijdens de overgang, wanneer het lichaam zich aanpast aan een nieuwe hormonale balans.

Hormonale veranderingen
Wanneer de hormoonspiegels beginnen te schommelen, kan dat onverwachte gevolgen hebben voor het lichaam. Vóór de menopauze zorgen oestrogeen en testosteron samen voor een evenwicht. Oestrogeen houdt de invloed van testosteron binnen de perken.
Tijdens de overgang dalen de oestrogeenspiegels echter aanzienlijk, terwijl het testosteron grotendeels op hetzelfde niveau blijft. Daardoor nemen de effecten van dit mannelijke hormoon toe, wat kan leiden tot dikkere en stugge haren op de kin.
Androgenen, de hormonen waartoe testosteron behoort, stimuleren de groei van haren met een diepere wortelstructuur. Dit verklaart waarom de nieuwe haartjes soms meer lijken op baardhaar dan op de zachte donshaartjes die voorheen aanwezig waren. Niet elke vrouw krijgt hiermee te maken. Genetische aanleg speelt een grote rol: wanneer kinbeharing in de familie voorkomt, is de kans groter dat het zich herhaalt bij volgende generaties.

Onderliggend probleem
Sommige vrouwen krijgen niet alleen last van enkele kin- of gezichtsÂhaartjes, maar ontwikkelen donkere, dikke haren rond de mond, op de wangen of tussen de wenkbrauwen. In dat geval kan sprake zijn van hirsutisme, een aandoening waarbij de huid overgevoelig is voor mannelijke hormonen of waarbij het lichaam een te hoge hoeveelheid van deze hormonen aanmaakt.
Hirsutisme kan verschillende oorzaken hebben. Erfelijkheid is een belangrijke factor, maar ook overgewicht, bepaalde medicijnen of het gebruik van anabole steroïden kunnen bijdragen.
Daarnaast kan het syndroom van polycysteuze eierstokken (PCOS) een rol spelen. Dit syndroom veroorzaakt cysten op de eierstokken en gaat vaak gepaard met andere symptomen, zoals haarverlies op het hoofd of een verstoorde menstruatiecyclus.
Ongewenste gezichtsbeharing
Wie merkt dat gezichtsbeharing plotseling dikker of donkerder wordt, kan het beste eerst medisch advies inwinnen. Een huisarts of dermatoloog kan onderzoeken of er sprake is van een hormonale disbalans of een andere onderliggende oorzaak. Behandelingen variëren van eenvoudige ontharingsmethoden tot meer permanente oplossingen.

Scheren, harsen, epileren en waxen zijn veelgebruikte technieken die snel resultaat geven, maar slechts tijdelijk effectief zijn. Lasertherapie of elektrische epilatie biedt vaak een langduriger resultaat, maar vraagt om meerdere sessies en kan kostbaar zijn. In gevallen van hirsutisme verdwijnen de haren niet vanzelf, omdat de oorzaak dieper in de hormoonhuishouding ligt.
Balans vinden
Ongewenste haargroei kan een negatief effect hebben op het zelfvertrouwen, zeker wanneer het plotseling ontstaat. Steeds meer vrouwen zoeken daarom naar blijvende oplossingen of natuurlijke middelen om de haargroei te verminderen. Een gezonde leefstijl, gewichtsbeheersing en het vermijden van hormonale schommelingen kunnen helpen om de balans te behouden.
Voor wie kiest voor behandeling is het belangrijk om professioneel advies te volgen en niet te vertrouwen op willekeurige online tips. De combinatie van medische begeleiding en cosmetische zorg levert doorgaans het beste resultaat.


