De kans is groot dat je het al hebt meegemaakt: bij het afrekenen hoor je ineens dat contant geld niet meer geaccepteerd wordt. Waar je eerst zonder problemen met briefjes of muntgeld kon betalen, schakelen steeds meer winkels, supermarkten, tankstations en horecazaken volledig over op digitale betaalmethodes. Deze omslag voltrekt zich razendsnel en roept begrijpelijkerwijs veel vragen op. Voor sommigen is het een welkome vooruitgang, maar voor anderen vormt het juist een hinderpaal in het dagelijks leven.

Winkels geven aan dat digitale betalingen sneller en veiliger verlopen. Je kunt eenvoudig met een pinpas of mobiele telefoon afrekenen, waardoor wachtrijen korter worden en het personeel efficiënter werkt. Er ligt geen contant geld meer in de kassa, wat de kans op diefstal vermindert en geldtransporten overbodig maakt. Dit bespaart ondernemers tijd, kosten en extra zorgen. In drukke omgevingen is dat een uitkomst.
De overstap naar digitale betaling is internationaal in volle gang. In het Verenigd Koninkrijk kun je bij ketens als Zizzi en bakkerij Gail’s niet meer met contant geld terecht. Gail’s noemt deze stap zelfs milieuvriendelijk. Supermarkt Asda accepteert op bijna 270 tankstations enkel nog digitale betalingen.
Omdat al meer dan 90 procent van hun klanten dat toch al deed, vonden zij de overgang logisch. Bij Tesco kun je in tientallen cafés alleen nog digitaal betalen en ook Sainsbury’s volgt dit pad, al zijn daar nog locaties waar je wél cash kunt gebruiken.
Contant geld blijft essentieel voor velen
Ondanks alle voordelen kleven er ook nadelen aan het verdwijnen van contant geld. Niet iedereen beschikt over een pinpas, bankrekening of smartphone. Vooral ouderen, mensen met schulden of mensen zonder vaste verblijfplaats zijn afhankelijk van fysiek geld. Ook mensen met een klein budget kiezen vaak bewust voor contant geld, omdat het hen helpt om overzicht te houden. Een briefje in je hand geeft nu eenmaal meer inzicht dan een reeks pintransacties.
Als winkels geen contant geld meer aannemen, kunnen deze mensen buitenspel komen te staan. Even snel een boodschap doen of een broodje halen is dan niet meer vanzelfsprekend. De uitsluiting die hierdoor ontstaat, kan stress en frustratie veroorzaken. Zeker voor kwetsbare groepen vormt dit een extra obstakel in hun toch al lastige situatie.
Wat mag een winkel weigeren?
Veel mensen denken dat winkeliers verplicht zijn om contant geld aan te nemen. Dat is een misverstand. Hoewel eurobiljetten en munten wettige betaalmiddelen zijn, mogen ondernemers zelf bepalen hoe er bij hen betaald wordt. Als een winkel besluit om uitsluitend digitale betalingen te accepteren, is dat juridisch toegestaan. Je hebt als klant geen recht om dan toch met contant geld af te rekenen, hoe vervelend dat ook is als je geen alternatief bij je hebt.
Schaduwzijde van een cashloze samenleving
Digitale betaling is afhankelijk van technologie, en juist daar schuilt een risico. Wanneer het systeem platligt, zoals gebeurde bij een storing bij een grote bank, kun je simpelweg niets meer kopen. Als je dan geen contant geld bij je hebt, sta je letterlijk met lege handen. Ook je privacy staat onder druk. Elke digitale transactie wordt geregistreerd en jouw gegevens kunnen worden opgeslagen, geanalyseerd en doorverkocht aan derden.
De digitale kwetsbaarheid wordt versterkt door de toename van cybercriminaliteit. Hackers richten zich steeds vaker op betaalgegevens. Wordt jouw informatie gestolen, dan kan dat grote gevolgen hebben. Mensen die waarde hechten aan anonimiteit en controle maken zich terecht zorgen over deze ontwikkelingen. Contant geld biedt nog altijd die vrijheid, zonder digitale sporen of afhankelijkheid van technologie.
Niet iedereen heeft toegang
Digitale betaling is niet meer weg te denken, maar het is essentieel dat er ruimte blijft voor mensen die daar niet mee uit de voeten kunnen of willen. Niet iedereen heeft toegang tot een smartphone of bankrekening. Sommige mensen voelen zich simpelweg prettiger bij het gebruik van fysiek geld. Winkels zouden dan ook minimaal één mogelijkheid voor contant betalen moeten blijven aanbieden.
Daarnaast is het belangrijk om mensen die moeite hebben met digitaal betalen te ondersteunen. Denk aan voorlichtingscursussen, begrijpelijke uitleg of innovatieve oplossingen zoals een prepaid-betaalkaart waarop je contant geld kunt zetten. Zo combineer je het gemak van digitaal betalen met de toegankelijkheid van contant geld. Een hybride systeem waarin beide betaalvormen naast elkaar bestaan, zou voor veel mensen uitkomst bieden.
Deze overgang naar een digitale betaalwereld vraagt om zorgvuldigheid, empathie en samenwerking. Iedereen moet kunnen blijven meedoen, ongeacht leeftijd, inkomen of digitale vaardigheden. De overheid, banken én winkeliers dragen hierin samen verantwoordelijkheid. Contant geld mag dan op z’n retour zijn, het is nog lang niet overbodig. Voor miljoenen mensen speelt het nog altijd een sleutelrol in hun dagelijks leven – en dat verdient respect én bescherming.