Het overlijden van topchef Jonnie Boer, precies een maand geleden, blijft nawerken in de harten van velen. Op 60-jarige leeftijd overleed hij aan de gevolgen van een longembolie, waarmee de culinaire wereld een geliefd boegbeeld verloor. Maar de leegte wordt het sterkst gevoeld binnen zijn gezin. Zijn dochter Isabelle Boer deelt op Instagram een aangrijpend eerbetoon dat niet onopgemerkt blijft.

Isabelle beschrijft in haar bericht hoe zwaar het is om haar vader niet meer fysiek bij zich te hebben. De dagelijkse grapjes, zijn warme aanwezigheid, de vanzelfsprekende knuffels — het ontbreekt nu allemaal. Toch ervaart ze zijn energie overal om zich heen, alsof hij in de stiltes nog steeds spreekt. Die gedachte biedt troost op momenten dat het verdriet overweldigend is.
Volgens Isabelle leeft haar vader voort in de kleine dingen. In gewoontes, in uitspraken, in herinneringen die zomaar ineens opduiken. Ze schrijft dat zijn spirit verweven blijft met haar leven en dat van haar familie. Die blijvende verbondenheid, al is die onzichtbaar, voelt tastbaar. En juist daarin schuilt volgens haar de kracht van herinnering: het verbindt zelfs als het lichaam er niet meer is.
Bij haar bericht deelt Isabelle een foto waarin ze samen met haar vader aan het boksen is. Het beeld toont niet alleen hun band, maar ook de luchtige, speelse kant van Jonnie Boer. Een kant die het grote publiek zelden te zien kreeg. Ze schrijft erbij dat ze hoopt dat hij ‘daarboven een nieuw boksmaatje heeft gevonden’, waarmee ze de ernst van het verlies verzacht met een vleugje humor.
Het eerbetoon sluit af met een grap die Jonnie ongetwijfeld zelf had kunnen maken. Isabelle schrijft dat ze hoopt dat haar vader zich in het hiernamaals wél aan de regels houdt. Het type opmerking dat hun band typeerde: liefdevol, gevat en vol humor. Zo toont ze niet alleen het verdriet, maar ook de manier waarop liefde en lachen hand in hand kunnen gaan.
– Tekst gaat verder onder Instagram post –
Jonnie Boer was meer dan een chef met sterren. Hij was een vader, echtgenoot en vriend die zijn vak met hart en ziel beleefde. Zijn invloed reikte verder dan de keuken: het zat in zijn omgang met mensen, zijn aandacht voor detail en zijn warmte. Zijn nalatenschap leeft voort in zijn gerechten, in zijn visie én in de mensen die hij raakte.
Onder de post stromen de reacties binnen. Bekende chefs, trouwe gasten, vrienden en volgers uit het hele land tonen hun medeleven. Sommigen delen anekdotes over hun ontmoeting met Jonnie, anderen laten simpelweg een hartje of een woord achter. Het maakt duidelijk hoe groot zijn impact was — en blijft.
Rouw is grillig en kent geen vast verloop. Isabelle’s eerbetoon maakt dat voelbaar. Ze laat zien hoe liefde zich niet laat uitwissen door verlies. Haar woorden geven kracht aan iedereen die een dierbare mist. Het is een ontroerend voorbeeld van hoe je iemand kunt blijven voelen, zelfs als diegene er fysiek niet meer is.