Tijdens een live-uitzending op Yoursafe Radio deed Gordon uitspraken die je gerust als ronduit schokkend kunt bestempelen. De zanger, bekend om zijn uitgesproken mening, ging deze keer een stap verder dan velen hadden verwacht. Zonder omwegen noemde hij André Hazes senior een pedofiel.

Zijn woorden maakten direct indruk en zorgden voor een stroom aan reacties, niet alleen op sociale media, maar ook aan tafel bij het populaire programma Vandaag Inside. Daar werd de uitspraak grondig besproken, met scherpe kanttekeningen van de vaste gezichten van het programma.
Gordon fileert André Hazes senior
Vrijdagochtend schoof Gordon aan bij Yoursafe Radio. Wat begon als een reguliere radiosessie, veranderde al snel in een interview dat alle kanten op ging. Gordon liet geen ruimte voor interpretatie toen hij zich uitliet over de overleden volkszanger. “Iedereen gaat straks weer meelallen tijdens Heel Holland Zingt Hazes, maar die man wás gewoon een pedofiel.
En dan cancelen we Marco Borsato, die nog niet eens veroordeeld is – zijn muziek mag nooit meer gedraaid worden – maar dit kan dan wel? Een nationale held die gewoon op een kind van 14 lag. Daar krijg je toch de rillingen van over je lijf. Over de doden niets dan goeds, maar we moeten wel bij de feiten blijven,” aldus Gordon.
Met zijn opmerkingen kaart hij het meten met twee maten aan: enerzijds wordt Borsato publiekelijk gecanceld, terwijl de reputatie van Hazes senior vrijwel onaangetast blijft. Gordon roept op tot consistentie in de manier waarop de samenleving omgaat met beschuldigingen aan het adres van bekende Nederlanders.
‘Geen schoonheidsprijs’
De uitspraak van Gordon bleef niet onbesproken bij Vandaag Inside, waar Johan Derksen, Wilfred Genee en René van der Gijp de uitspraken direct onder de loep namen. Johan trapte het gesprek af met een lachje: “Zo heeft ‘ie iedere dag wel een verhaal hè?”
Toch werd het gesprek snel serieuzer. Derksen zei: “Ik heb de indruk dat die ouders Rachel er bovenop gezet hebben.” Hiermee refereerde hij aan de jonge relatie tussen Hazes senior en Rachel Hazes, die destijds nog minderjarig was.
Wilfred Genee sloot zich daarbij aan en noemde het gedrag van Hazes senior “heel fout”, gezien vanuit het perspectief van nu. “Daar heeft hij wel gelijk in natuurlijk,” zei Genee, terwijl hij refereerde aan uitspraken van André Hazes junior.
Die vertelde eerder dat hij zijn vader soms haatte vanwege de dingen die hij met zijn moeder deed. “Dan deed hij de deur dicht, op slot, en werd alles kapot geslagen,” vertelde André junior in een interview. Een schrijnend inkijkje in de jeugd van de zanger.
Schaduwzijde van een volksheld
René van der Gijp voegde er aan tafel aan toe: “De man was alcoholist hè?” Daarmee benadrukte hij het destructieve gedrag dat Hazes senior vaak vertoonde. Wat deze tafelgesprekken blootleggen, is hoe lastig het blijft om kritisch te zijn op iconen uit het verleden.
De mythe van de volkszanger staat haaks op de verhalen die over hem circuleren. Toch is het volgens de mannen van Vandaag Inside noodzakelijk om eerlijk te blijven over iemands verleden, ook als diegene inmiddels is overleden.
De uitspraak van Gordon bracht daarmee iets groters aan het licht: het ongemak dat ontstaat wanneer de publieke opinie moet worden herzien. Mensen die jarenlang als helden zijn gevierd, kunnen alsnog kritisch onder de loep genomen worden.
Gordon stelde dit zonder terughoudendheid aan de kaak. “Over de doden niets dan goeds, maar we moeten wel bij de feiten blijven,” herhaalde hij. En juist die zin lijkt het gesprek bij Vandaag Inside te hebben gedomineerd.
Het debat is losgebarsten
Hoewel de mannen van Vandaag Inside zich bewust waren van de gevoeligheid van het onderwerp, schuwden zij de discussie niet. De conclusie aan tafel was duidelijk: wat er in die tijd is gebeurd, “verdient geen schoonheidsprijs”. Toch bleven ze bij hun gebruikelijke toon: luchtig, maar met een serieuze onderlaag.
Ze erkennen dat de uitspraak van Gordon een nieuw gesprek heeft geopend, eentje over moraal, herinnering en publieke verheerlijking. Je kunt je afvragen of het collectieve geheugen selectief is. Waarom wordt de ene artiest tot op het bot afgebrand, terwijl een ander – ondanks soortgelijke verhalen – nog altijd wordt bezongen in uitverkochte zalen?