Maarten van Rossem, de markante historicus en voormalig jurylid van De Slimste Mens, gaat door een moeilijke periode. Zijn echtgenote Winnie is ernstig gevallen en heeft haar heup op twee plaatsen gebroken. In een openhartig gesprek met Story vertelt Maarten dat zij nu met een rollator door het leven moet. De situatie raakt hem, maar hij blijft er tegelijkertijd nuchter onder. “Dat hoort nu eenmaal bij het ouder worden,” zegt hij eerlijk.
Maarten en Winnie zijn al sinds 1969 getrouwd, na elkaar ontmoet te hebben tijdens een sinterklaasfeest. In hun lange huwelijk kregen ze twee kinderen, dochter Ottelien en zoon Niels. Toch was het krijgen van kinderen lange tijd onzeker.
Winnie stond er niet om te springen, en Maarten vond dat eigenlijk ook prima. Uiteindelijk kwam het er toch van. “Achteraf moet ik zeggen dat ik als kinderhater volledig ben omgeturnd. Ik vind kinderen hartstikke leuk,” aldus Maarten in zijn eigen blad Maarten!
De zorgen om zijn vrouw raken hem zichtbaar, maar Maarten weet uit ervaring wat het betekent om iemand dichtbij te zien aftakelen. Eerder deelde hij al dat zijn moeder leed aan Parkinson en dementie. “Dat was vreselijk om te aanschouwen.
Ze takelde enorm af,” vertelde hij openlijk. In een duistere reflectie zei hij zelfs: “We hebben weleens gedacht haar te vermoorden met een kussentje, maar je weet: je gaat achter de tralies.” De opmerking typeert zijn rauwe maar eerlijke manier van spreken over ouderdom en aftakeling.
Ondanks de zorgen thuis, viel Maarten recent nog een bijzonder eerbetoon ten deel. In het Utrechtse Wilhelminapark werd hij vrijdag in het zonnetje gezet met de onthulling van een speciaal voor hem geplaatst bankje. De burgemeester van Utrecht, Sharon Dijksma, verrichtte de onthulling, een initiatief van de producent van De Slimste Mens. Maarten werkte twaalf jaar mee aan het programma, en zijn bijdrage werd met dit gebaar gewaardeerd.
Maarten, zelf fervent wandelaar, kon de grap bij de onthulling niet laten. Hij hoopt vooral dat mensen niet “eindeloos gaan zitten zeuren” als ze naast hem op zijn eigen bankje plaatsnemen.
Producent Bernhard van den Bosch voegde daar met een knipoog aan toe: “Als Maarten hier op het bankje zit, groet hem dan, maar ga niet te lang naast hem zitten.” Het typeert de nuchtere toon waarmee de historicus, ondanks de zorgen thuis, zijn publieke rol blijft vervullen.
Hoewel zijn thuissituatie zorgelijk is, blijft Maarten trouw aan zijn nuchtere en vaak cynische levenshouding. Hij praat openlijk over pijnlijke onderwerpen, zonder het drama op te zoeken. Daarmee weet hij als geen ander zware thema’s als ziekte en ouderdom bespreekbaar te maken — altijd met een vleugje ironie en scherpe observaties. Zijn recente ervaringen, zowel persoonlijk als publiekelijk, laten zien dat zijn invloed en stem nog altijd relevant zijn.
