Freek Rikkerink, bekend van het muzikale duo Suzan & Freek, ondergaat momenteel een behandeling die zijn leven moet verlengen. Samen met zijn partner Suzan Stortelder deelde hij woensdagochtend een update op Instagram. De medicatie die hij krijgt, is bedoeld om de groei van de kanker die bij hem is vastgesteld af te remmen. Chemotherapie is op dit moment gelukkig niet nodig. Sinds hij de medicatie gebruikt, voelt hij zich fysiek sterker. Zijn langdurige hoest is verdwenen en hij is zelfs wat aangekomen – iets wat Freek als een positief signaal beschouwt.

Binnenkort moet Freek terug naar het ziekenhuis. De artsen gaan dan controleren of de medicatie voldoende effect heeft. Als alles goed verloopt, hopen Freek en Suzan dat de ziekte voorlopig stabiel blijft. De behandeling kan de groei van kankercellen vertragen, al zal het de kanker niet volledig stoppen. Toch leven sommige mensen jarenlang met deze medicatie, iets waar het stel zich nu aan probeert vast te houden. Die hoop houdt hen overeind.
Ze laten weten dat ze vastbesloten zijn om alles op alles te zetten. Samen willen ze de strijd vol aangaan en zich niet laten breken. Hun toekomstbeeld is plotseling veranderd, maar de wil om te leven en samen verder te gaan is sterker dan ooit. Ze proberen hun situatie positief te benaderen, hoe onwerkelijk die soms ook voelt.
Steun van familie en vrienden als krachtbron
De afgelopen week werden Freek en Suzan intens gesteund door mensen in hun directe omgeving. Familieleden en vrienden bleven aan hun zijde, dag en nacht. Samen probeerden ze het zware nieuws een plek te geven, al is dat geen makkelijke opgave. De dreiging van een andere toekomst dan gehoopt, blijft moeilijk te bevatten.
Ze schrijven openhartig over het idee dat hun gezamenlijke toekomstdromen ineens geen vanzelfsprekendheid meer zijn. Toch weigeren ze de moed te verliezen. Ze blijven hopen op dat ene zeldzame geval waarin het toch goedkomt. Die hoop is hun houvast. Samen blijven ze zoeken naar lichtpuntjes in de dagelijkse realiteit.
Zwangerschap brengt nieuw perspectief
Tussen alle zorgen door kwam er ook onverwacht goed nieuws: Suzan is zwanger. De zwangerschap verloopt voorspoedig en biedt het stel iets om naar uit te kijken. Ze zijn inmiddels het eerste trimester voorbij en voelen zich dankbaar dat het kindje het goed maakt. Het is een lichtpunt in een periode die gedomineerd wordt door zorgen om Freeks gezondheid.
– Tekst gaat verder onder Instagram post –
Tijdens optredens moest Suzan stiekem eten meenemen naar het podium om haar zwangerschapscravings te stillen. Achteraf konden ze daar samen hartelijk om lachen. De echo’s tonen een vrolijke, bewegende baby. Dat beeld biedt troost in deze turbulente tijd.
De komst van hun kindje geeft hun leven een nieuwe richting. Ze noemen het hun grootste droom: samen een gezin beginnen. Inmiddels denken ze na over het inrichten van de babykamer en vragen hun volgers om creatieve suggesties. Zo blijven ze gefocust op het mooie dat hen te wachten staat.
Muziek blijft een vaste bron van kracht
Hoewel ze hun optredens voorlopig hebben stilgelegd, maken Suzan & Freek nog elke dag muziek. Het brengt hen rust en helpt hen de situatie te verwerken. Muziek maken is voor hen altijd een vorm van verbondenheid geweest, en dat is het nu meer dan ooit.
Ze schrijven dat het samen creëren van muziek hen op de been houdt. Elke noot voelt als een kleine overwinning op de angst en onzekerheid. De verbondenheid die ze tijdens het maken van muziek ervaren, geeft hun kracht. Het helpt om hun verhaal samen te blijven vertellen, ook zonder woorden.
Ze geven aan nog lang niet klaar te zijn met het leven. Ze willen blijven voelen, blijven liefhebben en blijven maken. Hun volgers spreken ze hun dank uit voor alle steun, berichten en hartverwarmende reacties. Die blijken van medeleven maken voor hen een groot verschil. Het laat zien dat ze er niet alleen voor staan.
Dankbaarheid als leidraad voor de komende tijd
Suzan en Freek beseffen dat hun toekomst niet meer zeker is. De kanker is uitgezaaid en genezing is niet mogelijk. Toch blijven ze zich richten op de mogelijkheden die er nog wél zijn. De behandeling biedt tijd, en elke extra dag samen is waardevol. Ze weten dat het effect van de medicijnen uiteindelijk zal afnemen, maar ze klampen zich vast aan de verhalen van anderen die ondanks alles doorleven.
Ze kiezen bewust voor een leven zonder verlamming door angst. Ze focussen zich op hun liefde, hun muziek en de komst van hun kindje. Die drie pijlers geven richting aan hun dagen. Met alle steun van hun naasten om zich heen, gaan ze vol goede moed door. Elke nieuwe dag is een cadeau dat ze niet vanzelfsprekend nemen.