Yvon Jaspers heeft een emotionele en persoonlijke kant van zichzelf laten zien in het LINDA. vakantieboek. Daarin deelt ze het hartverscheurende nieuws dat haar broer Willem, die pas 43 jaar is, lijdt aan de ziekte van Parkinson. Het bericht heeft een diepe impact op haar leven en dat van haar familie. Als je dit leest, voel je de ernst van haar woorden. “Mijn leven staat op de kop,” zegt ze zonder omwegen.
De familie Jaspers weet inmiddels al een jaar dat Willem Parkinson heeft. De diagnose kwam als een schok, zeker gezien zijn jonge leeftijd. Vanuit die persoonlijke ervaring is Yvon bezig met een nieuw programma over deze slopende ziekte. Daarmee wil ze niet alleen haar broer steunen, maar ook een groter publiek bewust maken van de oorzaken en gevolgen van Parkinson.
Landbouwgif en ziekte
Tijdens haar zoektocht naar antwoorden is Yvon in gesprek gegaan met een neuroloog van het Radboud UMC. Hij doet al jaren onderzoek naar het effect van bestrijdingsmiddelen op de gezondheid. Volgens hem is er een duidelijk verband tussen pesticidengebruik in de landbouw en het ontstaan van Parkinson.
“Bestrijdingsmiddelen, pesticiden die wereldwijd gebruikt worden om voedsel te produceren, spelen een aantoonbare rol in het krijgen van Parkinson,” legt Yvon uit. Voor Yvon is de link tussen haar werk en het persoonlijke leed opvallend. Al twintig jaar maakt ze programma’s over boeren en hun leven.
Nu ontdekt ze dat dezelfde sector, waar ze zo veel liefde voor heeft, mogelijk iets te maken heeft met de ziekte van haar broer. “Dus enerzijds is er het boerenbestaan waar ik al twintig jaar met veel liefde televisie over maak en anderzijds is er nu mijn broer die zo jong Parkinson heeft,” zegt ze openhartig.
Schokkende kaarten tonen risico
De neuroloog liet haar landkaarten zien van onder andere Frankrijk en Canada. Op die kaarten is duidelijk te zien dat Parkinson vooral voorkomt in regio’s met veel landbouwactiviteit. Deze visuele informatie heeft Yvon diep geraakt. Het zet haar aan het denken over de rol van landbouwmiddelen in onze samenleving en de prijs die sommige mensen daarvoor betalen.
Geen medelijden, maar bewondering
Ondanks de zware diagnose is Willem vastberaden positief te blijven. “Mijn broer gaat bewonderenswaardig goed met deze diagnose om. Hij is positief en vooral niet zielig,” vertelt Yvon met trots. De familie is niet bij de pakken neer gaan zitten. Integendeel, ze proberen samen volop te genieten van het leven dat ze nog met elkaar hebben.
Voogdij over zijn kinderen
Wat weinig mensen weten, is dat Yvon voogd is van Willems drie kinderen. Deze verantwoordelijkheid maakt haar betrokkenheid nog intenser. “Mijn broer leeft nu. Dit zijn de beste jaren,” zegt ze met een mix van realisme en hoop. Ze benadrukt dat haar broer een echte levensgenieter is, net als de rest van hun familie.
Samen genieten van ieder moment
Yvon sluit haar verhaal af met een warme noot. “Hij is een grote levensgenieter en onze hele familie is zo. We kunnen heul goed genieten.” Ondanks het verdriet kiest de familie bewust voor verbondenheid, positiviteit en het maken van waardevolle herinneringen. De ziekte mag dan een schaduw werpen, het licht van hun liefde en humor blijft onverminderd schijnen.
