Het nieuwste seizoen van Kopen Zonder Kijken verloopt grillig en weet je als kijker telkens weer te verrassen. Waar de ene aflevering weinig indruk maakt, behoort de volgende weer tot de absolute top van het programma. Er zijn onverwachte wendingen, onduidelijke keuzes en zelfs een opvallende blunder van Bob Sikkes en Alex van Keulen. Wat dit seizoen vooral typeert, is het gebrek aan lijn en logica: het ene moment ben je betrokken, het andere moment vraag je je af waarom een koppel überhaupt meedoet. De aflevering met Peter en Winny past perfect in dat onvoorspelbare plaatje.
Het stel Peter en Winny deed op het eerste gezicht niet direct denken aan deelnemers die het team van Kopen Zonder Kijken écht nodig hebben. Ze wonen al in een woning van meer dan 100 vierkante meter, met vijf kamers. Geen kleine stadswoning waar je met moeite je draai vindt dus.
De reden voor deelname? Geen tuin en een wijk die niet kindvriendelijk genoeg is. Begrijpelijk dat je als ouder op zoek bent naar een fijne omgeving voor je kind, maar het riep toch de vraag op: is dat reden genoeg om de hulp van het programma in te schakelen?
Peter onthulde tussendoor ook dat ze al een huis hadden gekocht tijdens hun zoektocht. Waarom die koop niet doorging, bleef onduidelijk. Later werd het bijgesteld naar ‘bijna gekocht’, maar het hele verhaal voelde onaf. En als kijker bleef je toch zitten met het gevoel dat dit koppel wellicht meer gemotiveerd werd door gemak dan noodzaak. Zeker in vergelijking met eerdere deelnemers, zoals het stel met een drieling dat echt hulp nodig had, voelde dit minder urgent.
Wanneer gemak en privilege botsen
Ergens is het begrijpelijk dat je alle lastige zaken – van de administratie tot de verbouwing – liever uit handen geeft aan een professioneel team. Zeker als je weet dat je zelf nog steeds alles betaalt en dus niet volledig achterover kunt leunen.
Toch voelt het alsof Kopen Zonder Kijken steeds vaker koppels selecteert die prima zelf hun boontjes kunnen doppen. Terwijl het programma ooit begon als een reddingsboei voor wie écht klem zit op de woningmarkt.
Dat roept vragen op over de selectiecriteria. Waarom niet focussen op kandidaten die geen kant meer op kunnen of vastlopen door omstandigheden waar ze geen invloed op hebben? De woningmarkt is immers overspannen, en deze kans voelt als een voorrecht dat je niet zomaar aan iedereen zou moeten geven. Als kijker wil je het programma zien bijdragen aan échte oplossingen, niet aan gemakzucht.
Het zoekgebied dat de boel bijna liet klappen
De grootste struikelblok ontstond toen Peter en Winny hun wensen kenbaar maakten. Ze gaven wat misschien wel het kleinste zoekgebied in de geschiedenis van het programma was. Martijn Krabbé verwoordde het droog in zijn voice-over: “Een paar wijken in Den Haag en maar liefst twee straten in Delft.” Dat leidde bij Bob tot zichtbare frustratie. Later zei hij tegen Alex: “Dit is geen zoekgebied, dit zijn drie straten.”
Met zo’n smalle marge raakt het hele concept van Kopen Zonder Kijken zoek. Als je weet in welke drie straten gezocht wordt, kun je zelf Funda openzetten en nauwlettend in de gaten houden wat er aangeboden wordt. Daarmee ondermijn je de kracht van het programma. De spanning verdwijnt, de verrassing vervalt. Bovendien verkleint het je kansen drastisch, zeker op deze overspannen huizenmarkt.
Duidelijke waarschuwing van Alex
Uiteraard moest de concessieklok in actie komen. Alex benadrukte het nog eens: als het zoekgebied niet werd vergroot, zou de opdracht teruggegeven worden. Peter schrok zichtbaar en vroeg wat dat betekende. “Dat het avontuur ophoudt en jullie zelf aan de bak moeten,” was Alex’ duidelijke antwoord. Daarmee werd de realiteit helder: dit was geen vrijblijvende deelname meer. Ze moesten concessies doen, anders zou er geen uitzending komen.
Gelukkig kwam er alsnog een oplossing. Het team vond een sfeervolle benedenwoning in Den Haag, waar styliste Roos haar travertin-tegels weer kon inzetten. Bob wist de beperkte ruimte te transformeren door de keuken volledig opnieuw in te richten. Daarmee werd de woning ruimer en praktischer voor het jonge gezin.
Onverwacht warm einde
Ondanks de twijfels en het geklaag vooraf, viel er niets af te dingen op het warme karakter van Peter en Winny. Bij elk moment van onthulling toonden ze hun dankbaarheid. Zelfs toen Winny kampte met een burn-out, bleef het stel enthousiast.
De ontlading kwam tijdens de grote onthulling, toen Peter zichtbaar ontroerd raakte. Kinderen van de nabijgelegen school zwaaiden massaal naar hen en het werd hem allemaal even te veel. Hij bedankte makelaar Alex oprecht en trok hem, tegen zijn gewoonte in, in een innige knuffel.
Dat moment maakte indruk. Het herinnerde je eraan waarom dit programma soms toch zoveel losmaakt. Je gunt iedereen zo’n kans op een fijn huis, ook als ze die misschien niet per se ‘nodig’ hebben. Uiteindelijk bleven Peter en Winny overeind, ondanks de kritiek en twijfels. En dat is ook wat waard in een seizoen dat alle kanten op vliegt.
Kopen Zonder Kijken is elke maandag om 20.30 uur te zien op RTL 4 en terug te kijken via Videoland. Voor het laatste nieuws over het programma kun je onze overzichtspagina blijven volgen.
