Catherine Keyl, een van de meest geliefde televisiepersoonlijkheden van Nederland, heeft aangrijpend nieuws gedeeld over haar zusje Marjolijn. In een openhartig interview met het weekblad Weekend vertelt Catherine dat haar zusje te maken heeft met zowel long- als botkanker. De artsen hebben haar nog maar enkele maanden te leven gegeven, een realiteit die Catherine en haar familie diep raakt. In het interview geeft Catherine een inkijkje in hoe ze zich voorbereidt op het naderende afscheid van haar zusje, met wie ze een bijzondere band deelt.
Catherine bezoekt haar zusje drie keer per week. Deze bezoeken zijn niet alleen een steun voor Marjolijn, maar ook voor Catherine zelf. “Ik ben een realist: ik zal ermee moeten leren leven dat ze er binnenkort niet meer is,” vertelt ze. Ondanks het verdriet ziet Catherine ook lichtpuntjes in deze moeilijke tijd. “Ze is echt blij als ik langskom. Dat vind ik heel fijn. Onze band is absoluut versterkt.” Voor Marjolijn betekenen deze momenten met haar zus veel. “Zij is ook realistisch,” legt Catherine uit. “Ze zegt: ‘Ik ben erg ziek en het gaat binnenkort aflopen. Dat is hoe het is.’”
Herinneringen delen en loslaten
Het verlies van haar zusje gaat Catherine zichtbaar aan het hart. “Ik denk constant aan haar, maar ik kan het tot nu toe wel handelen,” vertelt ze. Daarbij haalt ze een emotionele vergelijking aan: “Misschien is het een rare vergelijking, maar ik had ooit een hond waar ik heel gek op was. Hij was al heel oud en ik had me erop voorbereid dat hij zou overlijden, maar toen hij uiteindelijk stierf, was ik volledig de weg kwijt.” Dit inzicht heeft haar geholpen om zich mentaal voor te bereiden op het verlies van haar zusje, maar dat maakt het proces niet minder zwaar.
Wat Catherine vooral raakt, is het besef dat haar zusje de laatste is met wie ze jeugdherinneringen kan delen. “Ik ken mijn zusje natuurlijk mijn hele leven. Er zijn zoveel dingen die je samen deelt,” legt ze uit. “De nieuwe generatie, haar kinderen, kennen onze verhalen natuurlijk niet. Dat voelt vreemd. Mijn ouders en mijn andere zus zijn er niet meer.
Marjolijn is nog de enige met wie ik herinneringen kan delen.” Dit maakt het naderende afscheid extra pijnlijk voor Catherine, maar het sterkt haar ook om de tijd die ze nog samen hebben, zo waardevol mogelijk te maken. Het verhaal van Catherine en haar zusje Marjolijn is een krachtige herinnering aan de waarde van familie en gedeelde herinneringen.
Wij wensen Catherine en Marjolijn samen veel sterkte toe en moedigen je aan om haar sterkte te wensen in de reacties ❤️
Comments 1