Jamilla, een alleenstaande moeder van twee kinderen, kent als geen ander de dagelijkse strijd om rond te komen. Haar dagen worden bepaald door rekenen, besparen en zoeken naar oplossingen om haar gezin draaiende te houden. De voedselbank helpt haar om de basis op orde te houden: brood, groenten, rijst en andere essentiƫle producten.
Maar toch blijft er iets knagen. Voor haar is er Ć©Ć©n behoefte die altijd buiten de boot valt: sigaretten. Het is een onderwerp waar nauwelijks over gesproken wordt, maar dat voor haar een groot verschil maakt in het omgaan met de stress van armoede.
Jamilla’s leven veranderde drastisch toen gezondheidsproblemen ervoor zorgden dat ze niet meer kon werken. Haar inkomen bestaat nu uit een uitkering en toeslagen, net genoeg om de huur, energie en andere vaste lasten te betalen. Aan het einde van de maand blijft er nauwelijks iets over voor extra’s.
Dankzij de voedselbank weet ze zeker dat haar kinderen te eten hebben, maar zijzelf blijft vaak met een knagend gevoel achter. āSigaretten zijn voor mij geen luxe, maar een manier om even te ontsnappen aan de chaos van het leven,ā zegt ze. āJe kunt mensen niet alles afnemen. Iedereen heeft toch wel iets waar hij of zij zich aan vasthoudt?ā
De vraag is: wat hoort thuis in een voedselpakket? Moet een voedselbank zich beperken tot alleen de eerste levensbehoeften zoals brood, groenten en pasta? Of is er ruimte voor producten die het leven van mensen in armoede iets draaglijker maken, zelfs als die niet direct onder āvoedingā vallen?
Jamilla vindt dat daar best over nagedacht mag worden. Voor haar is roken niet zomaar een gewoonte, maar een manier om de stress te verlichten. āHet klinkt misschien raar, maar als je constant onder druk staat en geen enkele luxe hebt, is zoiets kleins als een sigaret heel waardevol.ā
Niet iedereen deelt haar mening. Critici wijzen snel op de gezondheidsrisicoās van roken en de kosten die daarmee gepaard gaan. Een rookverslaving kan uiteindelijk meer geld kosten dan men zich kan veroorloven. Daarnaast is de voedselbank afhankelijk van donaties en moet deze keuzes maken over wat er in de pakketten terechtkomt.
Maar voor Jamilla draait het niet alleen om gezondheid of kosten. Het gaat om iets fundamenteels: haar gevoel van eigenwaarde. āAls je in armoede leeft, heb je nauwelijks keuzes. Je voelt je voortdurend afhankelijk. Een sigaret is misschien een ongezonde keuze, maar het is tenminste Ć©Ć©n keuze die ik nog heb.ā
Het debat over wat er in een voedselpakket hoort, raakt aan een breder maatschappelijke discussie. Hoe gaan we om met mensen die het zwaar hebben? Moeten we hen alleen helpen met wat strikt noodzakelijk is, of moeten we ook kijken naar wat hun leven iets dragelijker maakt?
Misschien ligt de echte vraag niet bij sigaretten, maar bij hoe we omgaan met armoede en de mensen die ermee te maken hebben. Want uiteindelijk zoekt iedereen naar een manier om ademruimte te vinden, zelfs als die ademhaling soms bestaat uit een wolkje sigarettenrook.
