In mijn bedrijf draait alles om efficiëntie en beschikbaarheid, wat essentieel is voor de sector waarin ik werk. Er zijn strakke deadlines, en klanten verwachten snel resultaat. Ook zijn er regelmatig onverwachte spoedklussen, wat extra flexibiliteit vraagt.
Daarom heb ik, na jarenlange ervaring als ondernemer, een besluit genomen dat velen moeilijk te begrijpen vinden. Ik heb besloten geen vrouwen aan te nemen. Dit is niet omdat ik hen minder bekwaam vind, maar ik merk dat zij vaker afwezig zijn vanwege hun verantwoordelijkheden thuis.
Ik besef dat dit een gevoelig onderwerp is. Toch wil ik er transparant over zijn, zonder de situatie te verfraaien. In mijn ervaring werken vrouwelijke werknemers vaker deeltijd en zijn ze minder beschikbaar voor overuren. Ook nemen ze regelmatig verlof om voor kinderen te zorgen.
Dit heeft directe gevolgen voor mijn bedrijf, waar ik moeilijk omheen kan. Toen ik in het verleden wel vrouwen aannam, kwamen er snel gesprekken over zwangerschapsverlof en flexibel werken.
Ook kwam het voor dat ze plots thuis moesten blijven vanwege een ziek kind. Hoewel deze redenen absoluut legitiem zijn, brengt het toch uitdagingen met zich mee. Voor een klein bedrijf als het mijne zijn deze uitdagingen niet altijd op te vangen.
Ik run geen groot bedrijf met een personeelsbestand dat deze afwezigheden eenvoudig kan opvangen. In mijn bedrijf betekent elke medewerker die niet volledig beschikbaar is een directe impact. Dit heeft gevolgen voor onze mogelijkheid om projecten op tijd af te ronden en klanten tevreden te stellen.
Als ik moet kiezen tussen een mannelijke sollicitant die 100% beschikbaarheid biedt en een vrouwelijke sollicitant, kies ik voor zekerheid. Daarbij houd ik rekening met mogelijke uitval of een kortere werkweek, maar dat is puur een zakelijke beslissing. Het is geen persoonlijke vooringenomenheid.
Dit dilemma houdt me regelmatig bezig, want ik wil niet bijdragen aan ongelijkheid op de werkvloer. Ik ben me ervan bewust dat sommige vrouwen bewust kiezen om geen kinderen te krijgen.
Ook zijn er vrouwen die allang uit de kleine-kinderen-fase zijn, waardoor verlof minder vaak nodig is. Toch blijft het voor mij een risico dat ik als ondernemer moeilijk kan negeren.
Ik draag verantwoordelijkheid voor de continuïteit van mijn bedrijf en voor het welzijn van mijn gehele team. Flexibiliteit beloven terwijl ik weet dat die belofte onder druk kan komen te staan, is niet altijd haalbaar.
Natuurlijk, in een ideale wereld dragen mannen en vrouwen gelijke zorgverantwoordelijkheden. Er zou dan geen verschil zijn in afwezigheid door verlof. Echter, dat is niet de wereld waarin ik werk, en ook niet de realiteit van mijn dagelijkse bedrijfsvoering.
Tot die wereld verandert, maak ik keuzes waarvan ik denk dat ze in het belang van mijn bedrijf zijn. Ik begrijp dat velen mijn keuze niet zullen begrijpen en ben me bewust van de kritiek die het oproept. Toch kan ik niet om de realiteit heen die ik door de jaren heen heb ervaren.
Wat vind jij van deze beslissing? Laat het ons weten in de reacties op Facebook.