Carlo Boszhard, de bekende presentator van RTL 4, heeft een beslissing genomen die velen in zijn leeftijdscategorie uitstellen of zelfs vermijden. Nu hij 55 jaar is, valt hij binnen de doelgroep van het bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Niet zonder aarzeling, maar wel met overtuiging, heeft hij besloten om zich te laten testen. Die beslissing deelt hij openhartig in zijn column in Televizier.
In Nederland krijgen elk jaar meer dan 12.000 mensen de diagnose darmkanker. Het is daarmee een van de meest voorkomende vormen van kanker in ons land. Omdat vroege opsporing letterlijk levens kan redden, stuurt het RIVM iedere twee jaar een uitnodiging voor een ontlastingstest naar mensen tussen de 55 en 75 jaar oud. De test is gratis, eenvoudig in gebruik en kan thuis worden uitgevoerd. Carlo ontving deze maand zelf ook de bekende paarse envelop op de deurmat.
Het ontvangen van de oproep was voor Carlo geen neutraal moment. “Ik heb hem al een tijd op mijn bureau liggen, maar ook ik ga meedoen,” schrijft hij eerlijk. Hoewel hij de test lange tijd links liet liggen, realiseerde hij zich dat wegkijken geen optie is. “Ik ben 55-plus, dus ik moet het niet opzij schuiven maar slim zijn.” Zijn woorden laten zien dat ook publieke figuren met dezelfde twijfels kampen als ieder ander.
De overgang naar de 55-plusgroep voelde voor Carlo als een mentale drempel. Hij moest even slikken bij het besef dat hij nu tot een risicogroep behoort. Lange tijd hield hij zichzelf voor dat hij nog jong genoeg was om zich geen zorgen te maken over ziektes die vaak met ouderdom worden geassocieerd. Toch haalt de realiteit hem langzaam in. “De glans van de jeugd is weg, toch voel ik me nog steeds jong,” schrijft hij op een manier die herkenbaar is voor velen.
Carlo spreekt in zijn column openlijk over de innerlijke strijd die gepaard gaat met ouder worden. Enerzijds is er het gevoel dat hij nog vol in het leven staat, anderzijds groeit het besef dat ook hij niet onsterfelijk is. De test doen betekent voor hem dus meer dan een medische handeling: het is een vorm van zelfzorg en een teken van volwassenheid. Door zijn voorbeeld te delen, hoopt hij wellicht anderen aan te moedigen hetzelfde te doen.
De beslissing om zich te laten testen roept bij Carlo ook existentiële vragen op. Hij verwijst naar een aflevering van de Netflix-serie The Last of Us, waarin een ouder homostel centraal staat. Eén van de mannen wordt ziek in een post-apocalyptische wereld zonder gezondheidszorg. “Een van de mannen wordt ziek in een wereld waar er geen zorg meer is en dus komt de dood snel,” schrijft Carlo. Die scène raakt hem, juist omdat het contrast met onze realiteit zo groot is.
Met zijn typerende humor weet Carlo de ernst van het onderwerp toch luchtig te maken. Hij merkt op dat er in Landsmeer, waar hij woont, gelukkig geen zombies rondlopen. Daarmee verwijst hij naar de serie, maar ook naar de geruststellende gedachte dat we hier in Nederland wél toegang hebben tot zorg. Zijn conclusie is eenvoudig en krachtig tegelijk: “Ik open de paarse envelop.” Die symbolische handeling staat voor verantwoordelijkheid, moed en vertrouwen in preventie.
Carlo’s openhartige column is meer dan een persoonlijk verslag. Het is een oproep aan iedereen van 55 jaar en ouder om de uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek serieus te nemen. Zijn verhaal laat zien dat ook bekende Nederlanders twijfelen, bang zijn en soms pas later tot actie overgaan. Maar het laat ook zien dat het nooit te laat is om die paarse envelop te openen. Door je te laten testen, kies je niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen.
