Martijn Krabbé deelt in een aangrijpend interview met LINDA. voor het eerst zijn verhaal over zijn ongeneeslijke kankerdiagnose. Samen met zijn dochter Michelle blikt hij terug op hoe dit nieuws hun levens drastisch heeft veranderd. Openhartig en emotioneel vertellen zij over de impact van deze zware periode en de onzekere toekomst die hen wacht.
Michelle Krabbé beschrijft hoe het leven sinds de diagnose van haar vader totaal is veranderd. Ze vertelt hoe ze tot voor kort volop genoot van haar eigen vrijheid in Maastricht: “Ik woonde sinds twee jaar op mezelf en had echt de tijd van mijn leven. Ik kwam weinig thuis en als er familievakanties waren, ging ik liever met vriendinnen mee. Maar alles veranderde plotseling.”
De eerste weken na het nieuws waren bijzonder zwaar, vooral omdat Michelle haar gevoelens met niemand kon delen. “Papa en Deborah wilden het nieuws persoonlijk aan familie, vrienden en collega’s vertellen. Twee weken lang kwamen er dagelijks mensen over de vloer. Elke keer hoorde ik hen hetzelfde verhaal vertellen, terwijl ik intussen niemand had om mee te praten over wat ik voelde.”
Schuldgevoel en angst voor de toekomst
Michelle vertelt hoe de nieuwe realiteit haar soms overvalt met schuldgevoelens en angst. Vooral de gedachte dat haar vader belangrijke momenten in haar leven mogelijk niet zal meemaken, valt haar zwaar: “Ik ben pas twintig en had zoveel plannen. Het idee dat papa er misschien niet meer bij is voor mijn 21e verjaardag, mijn bruiloft of mijn eerste kind is hartverscheurend. Ik voel me schuldig dat ik hier soms moeite mee heb, want ik weet dat ik juist nu extra van hem moet genieten.”
– Tekst gaat verder onder Instagram post –
Haar blik op de toekomst brengt niet alleen vreugde, maar ook stress. “23 september word ik 21, een moment waar ik al jaren naar uitkijk. Maar nu ben ik bang om te ver vooruit te kijken. Het maakt me verdrietig om te bedenken welke momenten hij misschien niet meer met ons kan delen.”
Herstelde band
Toch heeft deze zware tijd ook een andere kant: het heeft de band tussen Michelle en haar vader sterker gemaakt. “Nadat mijn ouders uit elkaar gingen, heb ik me een tijd tegen papa afgezet. Maar nu zijn we weer ontzettend close. Dat is zo waardevol, maar tegelijkertijd denk ik vaak aan alles wat we niet meer samen gaan meemaken. Dat kan me echt raken.”
Martijn zelf is diep geraakt door het verdriet dat zijn diagnose teweegbrengt. “Er is een onuitsprekelijk verdriet dat op je wacht,” zegt hij emotioneel. “Ik voel me schuldig dat ik jullie dit aandoe, maar ik ben zo trots op hoe jullie hiermee omgaan.”
Boodschap van kracht
De openheid van Martijn en Michelle biedt niet alleen een blik in hun leven, maar ook een boodschap van kracht en veerkracht. Ondanks het verdriet en de onzekerheid proberen zij samen zoveel mogelijk uit het leven te halen. Voor Michelle blijft het een zoektocht naar balans tussen genieten van het moment en omgaan met de realiteit van haar vaders ziekte.
Comments 1