Soms zijn er momenten in het leven waarop je alles opzij zet om bij je geliefden te zijn. Voor Lex Vos en zijn vrouw was zo’n moment daar, toen ze het verschrikkelijke nieuws kregen dat hun zoon een hersenbloeding had gehad.
Ze kenden geen aarzeling en stapten onmiddellijk in de auto, op weg naar het UMCG in Groningen. Ondanks de noodsituatie werden ze geconfronteerd met een bekeuring voor te hard rijden, wat vragen oproept over de empathie van de autoriteiten in zulke situaties.
Noodgeval en snel rijden
Rond 03.15 uur ’s nachts ontving het echtpaar een telefoontje dat geen enkele ouder hoopt te krijgen. Hun zoon was in levensgevaar, wat hen dreef om zo snel mogelijk naar Groningen te rijden. De reis van Amsterdam naar het UMCG verliep met veel spanning, maar om 05.15 uur werden ze geflitst.
Lex reed 9 kilometer per uur te hard en ontving een boete van 88 euro. Deze bekeuring kwam op een uiterst ongelegen moment en leek de ernst van hun situatie niet te erkennen.
Het beroep en de afhandeling
Bij De Telegraaf legt Lex uit dat hij onder normale omstandigheden de boete zou hebben betaald. Dit keer besloot hij echter in beroep te gaan. Hij legde de omstandigheden uit aan de officier van justitie.
Helaas was het resultaat teleurstellend: de officier toonde weinig begrip en halvering van de boete was het enige gebaar. Dit resulteerde in een aangepaste boete van 39 euro, iets wat Lex als ongepast ervaart in deze tragische context.
Een gevoel van onbegrip
Lex had gehoopt op enige empathie van het openbaar ministerie, maar dat bleef uit. Hij zegt: “Wie beslist zoiets? Je moet betalen of niet, maar korting vind ik heel gek.”
De vader benadrukt dat het hem niet om het geld gaat, maar om de manier waarop de situatie werd afgehandeld. De onpersoonlijke benadering van de autoriteiten deed hem pijn. Hij voelde zich niet gesteund in een van de moeilijkste periodes van zijn leven.
Rouwen met een last op de schouders
Ondanks zijn frustratie besloot Lex uiteindelijk de 39 euro te betalen. Hij had geen zin in extra gedoe en wilde zich richten op het rouwen om zijn zoon. Het hele proces rond de bekeuring droeg bij aan de pijnlijke ervaring.
Dit terwijl hij zich moest concentreren op het verlies van zijn kind. Het verhaal van Lex Vos benadrukt de noodzaak voor meer empathie en begrip in het omgaan met slachtoffers in noodsituaties.
Lex reed 9 km/u te hard om stervende zoon te zien: ’Boete niet kwijtgescholden, alleen korting’ https://t.co/xQTYQwZEzL
— De Telegraaf (@telegraaf) October 6, 2024
Wat vind jij van de beslissing? Laat het ons weten in de reacties op Facebook.
